Tot het uiterste 'genieten'

Ik ben begonnen aan mijn nieuwe project: teaching! Ongeveer drie weken geleden nam één van de Projects Abroads werknemers mij mee naar een klein schooltje in Belen. Belen is een wijk wat ongeveer een half uur met de bus van mijn huis in Heredia is. De school bestaat uit 800 leerlingen van 6 jaar tot 14 jaar. Ik geef Engelse les aan acht verschillende groepen. De groepen bestaan uit +/- 30 leerlingen. Op mijn eerst werkdag was ik best nerveus want ik had geen idee wat ik eigenlijk moest verwachten. Mijn mentor, de enige Engelse lerares op de school, genaamd Mercedes, is een enthousiast, lieve vrouw en heeft me een hartelijk welkom gegeven.
Ik ben gelijk aan het werk gezet, de kinderen moesten de maanden van het jaar schrijven en met mij hardop herhalen. Na een stuk of twintig keer alle maanden te hebben gezegd was het tijd voor een korte pauze. De kinderen hebben 80 minuten les en na elke les hebben zij 10 minuten pauze en tijdens de lunch 30 minuten.
Tijdens de lunch mogen ook ouders in de school lunchen met hun kinderen, dat vind ik nog steeds best raar.. Maar één van de moeders had opgemerkt dat ik nieuw was en nodigde me gelijk uit om met haar en haar dochter te lunchen zodat ik niet alleen hoefde te zitten, super lief!

Ik werk nu al bijna een maand op deze school en ik vind het geweldig. De kinderen zijn erg nieuwsgierig, ze willen alles over mij weten. In topografie zijn de leerlingen niet erg geïnteresseerd, ze denken nog steeds dat Nederland in Amerika ligt..
Na elke les krijg ik een bedankje van alle leerlingen en daarna een dikke knuffel. Dat doet iedereen hier eigenlijk, net als op de crèche

De afgelopen weken ben ik ook weer gaan reizen. Het eerste weekend zijn we thuis gebleven omdat de Tica's van mijn vorige week een afschiedsfeestje voor mij hadden georganiseerd. We hebben zeker weten een gezellige avond met z'n allen gehad!
Net buiten San Jose ligt Escazu, waar de grootste winkelcentrum van Costa Rica te vinden is en natuurlijk moesten we dat wel even bezoeken en dat hebben we die zondag gedaan.

Het weekend daarna stond Tamarindo op de planning. Met twaalf andere vrijwilligers zijn we helemaal naar het westen van Costa Rica gegaan. Tamarindo staat bekend als de plek met de beste feesten. Grotendeels is dat ook zeker waar, we zijn s'avonds naar een bar gegaan op een heuvel met een groot balkon en een prachtig uitzicht op de zee en de stad. Tamarindo gaf me een echt vakantie gevoel!

Tortuguero zijn we dit weekend heen gegaan. Omdat we de week daarvoor helemaal naar het westen waren gegaan besloten we dit weekend naar het oosten te gaan. Tortuguero is een eiland wat alleen te bereiken is met kleine bootjes door rivieren. De boottocht duurt normaal ongeveer anderhalf uur maar wij hebben er drie uur over gedaan. Costa Rica heeft nu het droge seizoen dus het water staat heel laag. Het stond zelfs zo laag dat passagiers uit de boot moesten omdat de boot te diep in het water lag. Veel mensen vonden het erg lang duren maar ik vond het heerlijk. Een paar uur over het water dobberen en met een uitzicht van een prachtige natuur. We hebben krokodillen gezien, vele soorten apen, vogels en de mooiste vlinders. Op zaterdagochtend hebben we de zonsopgang gezien tijdens een boottocht in het Nationale Park Tortuguero. Dit is zijn verschillende eilandjes met opnieuw krokodillen, apen en ontzettend veel vogels. Na de boottocht hebben we een heerlijk ontbijt gekregen op de veranda van ons hostel met pannenkoeken en fruit.

Aanstaande zaterdag beginnen mijn twee weken vakantie. Robin komt eindelijk hier heen! We beginnen onze reis in Nicaragua en reizen daarna door heel Costa Rica. We hebben samen al veel plannen gemaakt en we hebben er ontzettend veel zin in!!

Ik hou jullie op de hoogte!